ฟ้ามันครึ้มทำฉันให้เริ่มคิดถึง
วันที่ฉันเคยอยู่ข้างเธอ
กอดเธอเอาไว้จนกว่าฝนซา
ฉันคงทำได้เพียงแค่ภาวนา
และขอให้เมฆที่อยู่บนฟ้า ค่อยๆ หายและลอยผ่านไป
ไม่ให้เป็นฝน เพราะไม่รู้ ว่าคนนั้นที่ยืนข้างเธอ
เขาจะทำแบบที่ฉันทำไหม
ในวันที่ฝนหล่นมา มีใครดูแลหรือเปล่า
เพราะฉันยังจำได้ เธอไม่เคยชอบ วันที่ฝนพรำ
แต่เราก็ผ่านมันด้วยกัน
และฉันคนนี้ยังห่วงเธอได้หรือเปล่า
ถึงแม้ว่าในวันนี้เธอมีเขาแทนที่เรา
ตรงนี้ยังมีที่ให้หลบฝนเหมือนเดิม
เพราะว่าฝนมันมาพร้อมความเหน็บหนาว
ในทุกคราวที่มีฝนมา เธอคงมองหาสักคนข้างกาย
ฉันเคยทำได้ ทำให้ความเหงาคลาย
แต่วันที่ดีนั้นกลับจางหาย ค่อยๆสลายและลอยผ่านไป
เหมือนดั่งกับฝน และไม่รู้ ว่าคนนั้นที่ยืนข้างเธอ
เขาจะทำแบบที่ฉันทำไหม
ในวันที่ฝนหล่นมา มีใครดูแลหรือเปล่า
เพราะฉันยังจำได้ เธอไม่เคยชอบ วันที่ฝนพรำ
แต่เราก็ผ่านมันด้วยกัน
และฉันคนนี้ยังห่วงเธอได้หรือเปล่า
ถึงแม้ว่าในวันนี้เธอมีเขาแทนที่เรา
ตรงนี้ยังมีที่ให้หลบฝนเหมือนเดิม
ในวันที่ฝนหล่นมามีใครดูแลหรือเปล่า
เธอเป็นยังไงอยากรู้
ในวันที่ฝนหล่นมา มีใครดูแลหรือเปล่า
เพราะฉันยังจำได้ เธอไม่เคยชอบ วันที่ฝนพรำ
แต่เราก็ผ่านมันด้วยกัน
และฉันคนนี้ยังห่วงเธอได้หรือเปล่า
ถึงแม้ว่าในวันนี้เธอมีเขาแทนที่เรา
ตรงนี้ยังมีที่ให้หลบฝนเหมือนเดิม